Oncoxene

Un oncoxene é un xene que ten a potencialidade de causar cancro.^[1] En células tumorais, estes xenes están a miúdo mutados ou expresados a altos niveis.^[2] O xene que funcionaba normalmente a partir do cal se orixinou o oncoxene (ao alterarse xeneticamente ou na súa expresión) denomínase protooncoxene. A proteína que se orixina a partir do oncoxene denomínase oncoproteína.

A maioría das células normais sofren unha forma programada de morte rápida (apoptose) cando as súas funcións esenciais están alteradas. Os oncoxenes activados poden causar que as células que estaban destinadas á apoptose sobrevivan e proliferen.^[3] A maioría de oncoxenes requiren para causar cancro un paso adicional, como que haxa mutacións noutro xene, ou factores ambientais, como infeccións virais. Desde a década de 1970, identificáronse ducias de oncoxenes que actúan en cancros humanos. Moitos fármacos contra o cancro teñen como diana as proteínas codificadas por oncoxenes.^[2][4][5][6]

O descubrimento e coñecemento dos oncoxenes confirmou que o cancro é unha doenza xenética coas seguintes matizacións:

• O desenvolvemento dun cancro non é debido á expresión dun só oncoxene. Cómpre a acumulación de varios oncoxenes nunha soa célula (teoría clonal) ou un número determinado de oncoxenes iguais en varias células para que se manifeste o cancro.
• Os oncoxenes non son a única causa do cancro. O sistema inmunitario tamén é un dos factores reguladores, ao eliminar células cancerosas (que manifestan oncoxenes) ou, ao contrario, non recoñecer as células malignas e permitir a súa supervivencia e proliferación. O cancro é un conxunto de doenzas multifactoriais, polo que os oncoxenes non son a súa única causa.

1. ↑ Wilbur, Beth, editor. The World of the Cell, Becker, W.M., et al., 7th ed. San Francisco, CA; 2009.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Kimball's Biology Pages. Arquivado 31 de decembro de 2017 en Wayback Machine. "Oncogenes" Free full text
3. ↑ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2002. Presentación ilustrada.
4. ↑ Croce CM (Jan 2008). "Oncogenes and cancer". N Engl J Med. 358 (5): 502–11. PMID 18234754. doi:10.1056/NEJMra072367. Arquivado dende o orixinal o 12 de febreiro de 2010. Consultado o 20 de marzo de 2016. 
5. ↑ Yokota J (Mar 2000). "Tumor progression and metastasis". Carcinogenesis. 21 (3): 497–503. PMID 10688870. doi:10.1093/carcin/21.3.497. 
6. ↑ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1989 to J. Michael Bishop and Harold E. Varmus for their discovery of "the cellular origin of retroviral oncogenes".