Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Ovidio
  | |
| Nome orixinal | (la) Publius Ovidius Naso |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 20 de marzo de 43 a. C. Sulmona, Italia |
| Morte | 17 (58/59 anos) Tomis, Romanía (en)  |
| Residencia | Constancia (8–) |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta |
| Período de tempo | Imperio Romano |
| Xénero artístico | Traxedia, Elexía e Epopea |
| Profesores | Marcus Porcius Latro (en) |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Descrito pola fonte | Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia Larousse en liña |
       | |
Publio Ovidio Nasón (latín: Publius Ovidius Naso) nado en Sulmona o 20 de marzo do 43 a. de C. e finado en Tomis, actual Constanza no mar Negro no 17 ou 18 d. C., foi un poeta romano que escribiu sobre temas de amor, mulleres abandonadas e transformacións mitolóxicas. Cóntase, xunto con Virxilio e Horacio, como un dos tres poetas por excelencia da literatura latina. Ovidio foi amplamente considerado o máis grande mestre do dístico elexíaco. A súa poesía, moi imitada durante o final da Idade Antiga e a Idade Medieval, tivo unha influencia decisiva na arte e a literatura de Europa durante moitos séculos.
Ovidio escribía en dísticos elexíacos[1] con só dúas excepcións: o seu Medea perdida, os dous fragmentos da que se conservan están en trimetres iámbicos[2] e en anapestos,[3] respectivamente, e a súa grande Metamorfoses, que escribiu en hexámetros dactílicos, o mesmo que a Eneida de Virxilio e os poemas épicos (Ilíada e a Odisea) de Homero. Ovidio ofrece unha épica diferente á dos seus predecesores, unha historia cronolóxica do cosmos desde a creación ata o seu propio día, e incorpora moitos mitos e lendas sobre transformacións sobrenaturais propias das tradicións grega e romana.
- ↑ O dístico elexíaco é unha estrofa clásica de dous versos, un hexámetro e un pentámetro.
- ↑ A métrica nas linguas grega e latina é cuantitativa, isto é, fúndase na repetición dun determinado patrón de sílabas de duración longa (habitualmente transcritas en métrica co signo de raia longa baixa ou __) ou ben breve (transcrito co signo U) denominado pé. Cada sílaba longa equivalía en duración a dúas breves.
- ↑ O anapesto é un pé formado por tres sílabas, as dúas primeiras breves e a terceira longa.
Previous Page Next Page
