Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Reloxo

Reloxo de sol de 1781 na igrexa de San Miguel de Guillade, Ponteareas.

Denomínase reloxo a un instrumento destinado a medir o tempo. Os reloxos utilízanse desde a antigüidade, aínda que a súa precisión aumentou espectacularmente no último século. O reloxo é unha das máis antigas invencións humanas, satisfacendo a necesidade de medir intervalos de tempo máis curtos que as unidades naturais como o día, o mes lunar e o ano. Ao longo dos milenios utilizáronse dispositivos que funcionan con diversos procesos físicos.

No sentido horario dende arriba:
Un reloxo de pé no Museo do Distrito de Tarnów, Polonia; un reloxo de 24 horas pintado por Paolo Uccello na Catedral de Santa María del Fiore en Florencia; Un Kit-Cat Klock de 1940 e a súa caixa na colección permanente de Museo Infantil de Indianápolis; Unha radio reloxo flip dixital [Sony]

Algúns predecesores dos reloxos moderno poden considerarse "reloxos" que se basean no movemento da natureza: Exemplo un reloxo de sol mostra a hora mostrando a posición dunha sombra sobre unha superficie plana. Existe unha gama de reloxos de duración limitada, un exemplo ben coñecido é o reloxo de area. Os reloxos de auga, xunto cos reloxos de sol, son posiblemente os instrumentos de medición do tempo máis antigos. Un gran avance produciuse coa invención do foliot, que fixo posibles os primeiros reloxos mecánicos ao redor do ano 1300 en Europa, os cales median o tempo con aparellos oscilantes como os volantes reguladores. [1][2][3][4]

Os reloxos e outros aparellos que se poden levar encima adoitan denominarse reloxos de pulso ou de peto.[5] Os reloxos de resorte apareceron no século XV. Durante os séculos XV e XVI floreceu a reloxería. O seguinte avance en precisión produciuse despois de 1656 coa invención do reloxo de péndulo por Christiaan Huygens. Un dos principais estímulos para mellorar a precisión e fiabilidade dos reloxos foi a importancia dunha cronometraxe precisa para a navegación. O mecanismo dun reloxo cunha serie de engrenaxes accionadas por un resorte ou pesas denomínase mecanismo de reloxería; o termo utilízase por extensión para un mecanismo similar non utilizado nun reloxo. O reloxo eléctrico patentouse en 1840, e os reloxos electrónicos introducíronse no século XX, xeneralizándose co desenvolvemento de pequenos dispositivos semiconductores alimentados por pilas.

O elemento cronométrico de todo reloxo moderno é un oscilador harmónico, un obxecto físico (resonador) que vibra ou oscila a unha frecuencia determinada.[2] Este obxecto pode ser un péndulo, un diapasón, un cristal de cuarzo ou a vibración dos electróns dos átomos cando emiten microondas, esta última tan precisa que serve para definir o segundo.

Os reloxos teñen diferentes formas de indicar a hora. Os reloxos analóxicos indican a hora nunha esfera tradicional e agullas móbiles. Os reloxos dixitais mostran unha representación numérica da hora. Utilízanse dous sistemas de numeración: de 12 horas e de 24 horas. A maioría dos reloxos dixitais utilizan mecanismos electrónicos e pantallas LCD, LED ou VFD. Para os invidentes e para o seu uso a través de teléfonos, os reloxos parlantes indican a hora de forma audible con palabras. Tamén existen reloxos para invidentes con pantallas táctiles.

A precisión do último reloxo atómico desenvolvido pola Oficina Nacional de Normalización (NIST) dos EEUU, o NIST-F1, posto en marcha en 1999, é da orde dun segundo en 20 millóns de anos.

  1. Dohrn-van Rossum, Gerhard (1996). History of the Hour: Clocks and Modern Temporal Orders. Univ. of Chicago Press. ISBN 978-0-226-15511-1. Arquivado dende o orixinal o 3 de xullo de 2023. Consultado o 7 de decembro do 2023. , pp. 103–104.
  2. 2,0 2,1 Marrison, Warren (1948). "The Evolution of the Quartz Crystal Clock" (PDF). Bell System Technical Journal 27 (3). pp. 510–588. doi:10.1002/j.1538-7305.1948.tb01343.x. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de novembro de 2014. Consultado o 7 de decembro do 2023. 
  3. Cipolla, Carlo M. (2004). Clocks and Culture, 1300 to 1700. W.W. Norton & Co. p. 31. ISBN 978-0-393-32443-3. Arquivado dende o orixinal o 3 de xullo de 2023. Consultado o 7 de decembro do 2023. 
  4. White, Lynn Jr. (1962). Medieval Technology and Social Change. UK: Oxford Univ. Press. p. 119. 
  5. "Cambridge Advanced Learner's Dictionary". Arquivado dende o orixinal o 7 de marzo de 2023. Consultado o 7 de decembro do 2023. dispositivo para medir e indicar a hora, que adoita atoparse no interior ou na parte superior dun edificio e que non leva unha persoa. 

Previous Page Next Page






Сыхьат ADY Klokhorlosie AF Uhr ALS ሰአት (መሳሪያ) AM Reloch AN Òfuk-mgbọ ANN ساعة (آلة) Arabic ساعة (دوزان) ARY ساعه (اله) ARZ ঘড়ী AS

Responsive image

Responsive image