Valenciano

O valenciano (valencià) é a denominación histórica, tradicional e estatutaria usada no País Valenciano e de xeito extraoficial na comarca murciana do Carche para referirse á mesma lingua que se denomina catalán en Cataluña, as Illas Baleares, a Franxa de Aragón, Andorra, a Cataluña Norte e a cidade sarda de L'Alguer. Constitúe, por outra banda, unha entidade lingüística propia, denominada moitas veces xa desde a Idade Media lingua valenciana^[1], sen prexuízo de constituír unha das principais variantes dialectais do idioma catalán^[2], canda o catalán central e o catalán balear.

O País Valenciano conta coa Academia Valenciana da Lingua (AVL) como entidade oficial encargada de elaborar a normativa lingüística da lingua dende a propia modalidade valenciana, canda o Institut d'Estudis Catalans (IEC). Este órgano foi creado pola Generalitat Valenciana en 1998 co consenso maioritario das Cortes Valencianas.

O valenciano, dialectoloxicamente falando, non se pode considerar un dialecto encadrado no marco político-administrativo do País Valenciano. O feito de que os dialectos da lingua catalá formen un continuum lingüístico fai que moitos dos trazos valencianos cheguen alén das Terras do Ebro catalás e aragonesas catalá-parlantes, así e todo, chegando ao Baix Camp e ao Baix Cinca, pódense incluír as falas desta zona dentro do valenciano.

1. ↑ Joan Veny Els parlars catalans. Moll, 1998, páxina 106
2. ↑ Manuel Sanchís Guarner La llengua dels valencians. Eliseu Climent, 19ª ed., 1996, páxina 39