Unha valquiria[1] é un ser imaxinario que consta na mitoloxía nórdica. Tiña aparencia de muller e era moi forte e poderosa. Son dísir, deidades femininas menores que servían a Odín baixo o comando de Freyja. O seu propósito era elixir aos máis heroicos daqueles caídos en batalla e levalos ao Valhalla onde se convertían en einherjar. Isto era necesario xa que Odín precisaba guerreiros para loitaren ao seu carón na batalla do fin do mundo, o Ragnarök. A súa residencia habitual era o Vingólf, situado a carón do Valhalla. Dito edificio contaba con cincocentas corenta portas por onde entraban os heroes caídos para seren curados polas guerreiras ademais de deleitarse coa súa beleza, e onde lles "serven hidromel (ou cervexa) e coidan da vaixela e os recipientes para beber"[2].
Parece, porén, que non existía unha distinción moi clara entre as valquirias e as nornas. Por exemplo, Skuld é tanto unha valquiria como unha norna, e na Darraðarljóð (liñas 1-52), as valquirias tecen as redes da guerra. De acordo coa Edda prosaica (Gylfaginning 35), "Odín mándalles valquirias a todas as batallas. Elas asignan a morte aos homes e gobernan a vitoria. Gunnr e Róta [dúas valquirias] e a norna máis nova, chamada Skuld, sempre cabalgan para elixir quen deberá morrer e para gobernar as matanzas".
Ademais, a licenza artística permitiu aplicar o termo 'valquiria' tamén a mulleres mortais na poesía en nórdico antigo, ou citando a Skáldskaparmál de Snorri Sturluson no que respecta á utilización de varios termos para as mulleres: