Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1469 Sines (Reino de Portugal) |
Morte | 24 de decembro de 1524 (54/55 anos) Cochin (Kingdom of Cochin) |
Causa da morte | malaria |
Lugar de sepultura | Igrexa de San Francisco (1524 (Gregoriano)–1539 (Gregoriano)) Igreja de Santa Engrácia Mosteiro dos Xerónimos |
Vice-rei da India portuguesa (pt) | |
5 de setembro de 1524 – 24 de decembro de 1524 ← Duarte de Meneses (pt) – Henrique de Meneses (pt) → | |
Actividade | |
Ocupación | explorador, navegante, viaxeiro polo mundo, oficial da armada |
Carreira militar | |
Lealdade | Reino de Portugal |
Rango militar | almirante |
Orde relixiosa | Ordes franciscanas |
Outro | |
Título | Conde de Vidigueira |
Cónxuxe | Catarina de Ataíde |
Fillos | Estêvão da Gama (1470), Cristóvão da Gama |
Pais | Estêvão da Gama e Izabel Sodre |
Irmáns | Paulo da Gama |
Descrito pola fonte | Enciclopedia de Otto Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Dictionary of African Biography, |
Vasco da Gama, primeiro conde de Vidigueira, nado en Sines (Portugal) en ca. 1460/1469 e finado en Cochin (Querala, India) o 24 de decembro de 1524, foi un célebre navegante e explorador portugués, e o primeiro europeo en chegar á India por mar.[1] Na era dos descubrimentos destacou por ser o comandante dos primeiros barcos que navegaron directamente desde Europa ata a India para descubrir unha ruta comercial directa entre estas dúas rexións. Foi a viaxe oceánica máis longo realizado ata ese momento,[2] pola que foi denominada ruta das indias.[3]
A súa viaxe inicial á India vía Cabo de Boa Esperanza[4](1497–1499) foi a primeira en unir Europa e Asia por unha ruta marítima, conectando os océanos Atlántico e Índico. Isto considérase amplamente como un fito na historia mundial, en tanto marcou o comezo dunha fase marítima de multiculturalismo global.[5]O descubrimento da ruta marítima á India por parte de Vasco dá Gama abriu paso a unha era de imperialismo global e permitiu aos portugueses establecer un longo imperio colonial ao longo da ruta entre África e Asia. Viaxar pola ruta marítima permitiulle aos portugueses evitar navegar a través do altamente disputado mar Mediterráneo e atravesar a perigosa Península Arábiga.
Tras décadas de mariñeiros tentando chegar ás Indias, perdéndose miles de vidas e ducias de barcos en naufraxios e ataques, Vasco dá Gama chegou a Calicut o 20 de maio de 1498. O acceso sen oposición ás rutas das especias indias deu un impulsou á economía do Imperio portugués, que previamente estaba centrado ao longo do norte e as costas da África occidental. As principais especias que se obtiveron do sueste asiático eran a pementa e a canela, pero pronto incluíron outros produtos, todos novos para Europa. Portugal mantivo un monopolio comercial sobre estes bens durante varias décadas. Non foi senón ata un século despois que outras potencias europeas, primeiro a República neerlandesa e Inglaterra, e logo Francia e Dinamarca, foron capaces de desafiar o monopolio e a supremacía naval portugueses na ruta do Cabo.
Vasco dá Gama comandou dúas das armadas da India portuguesas, a primeira e a cuarta. Esta última foi a máis grande e partiu a India catro anos despois de que da Gama regresase da súa primeira. Ao final da súa vida, durante un breve período en 1524, foi gobernador da India portuguesa co título de vicerrei.[3]Tamén recibiu o título de conde da Vidigueira en 1519. Segue sendo unha figura prominente na historia da exploración, e homenaxes ao longo de todo o mundo celebraron as súas exploracións e logros. A epopea nacional portuguesa Os Lusíadas foi escrita na súa honra por Luís de Camões.