Ernest Walton | |
Rođenje | 6. listopada 1903. Dungarvan, Irska |
---|---|
Smrt | 25. lipnja 1995. Belfast, Sjeverna Irska, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Narodnost | Irac |
Polje | Fizika |
Institucija | Koledž Presvetog Trojstva u Dublinu, Sveučilište u Cambridgeu, Metodistički koledž u Dublinu |
Alma mater | Koledž Presvetog Trojstva u Dublinu |
Akademski mentor | Ernest Rutherford |
Poznat po | Prvi izazvao raspadanje atomske jezgre ili „cijepanje” atoma (nuklearna reakcija) |
Istaknute nagrade | Nobelova nagrada za fiziku (1951.) |
Portal o životopisima |
Ernest Walton ili punim imenom Ernest Thomas Sinton Walton (Dungarvan, 6. listopada 1903. – Belfast, 25. lipnja 1995.), irski fizičar. Studirao na Koledžu Presvetog Trojstva u Dublinu. Od 1927. radio je kao eksperimentalni fizičar u Cambridgeu i Dublinu. Bavio se zamislima o ubrzavanju električki nabijenih čestica. Početnu je ideju razvijao i 1932., zajedno s Johnom Cockcroftom, konstruirao akcelerator nabijenih čestica (Cockcroft-Waltonov akcelerator), za što su 1951. obojica dobili Nobelovu nagradu za fiziku. Zajedno s Cockcroftom izveo je transmutaciju litija u helij bombardirajući ga brzim protonima.[1]