Glukoneogeneza (skraćeno: GNG) je metabolički proces proizvodnje glukoze iz supstrata koji po sastavu nisu ugljikohidrati. Najčešći supstrati koji ulaze u proces pretvorbe u glukozu su mliječna kiselina, glicerol i glukogene aminokiseline.
Ovaj metabolički put predstavlja jedan od dva osnovna mehanizma kojim čovjek i gotovo sve životinje održavaju vrijednosti glukoze u krvi konstantnim u slučaju manjka ugljikohidrata, sprječavajući tako hipoglikemiju. Drugi je mehanizam glikogenoliza, tj. razgradnja rezervi glikogena u glukozu.[1]
Glukoneogeneza je sveprisutan proces, kojeg nalazimo u metabolizmu biljaka, životinja, gljiva, bakterija i još jednostavnijih organizama.[2] Kod viših životinja odvija se uglavnom u jetri, a u manjoj mjeri u kori (korteksu) nadbubrežne žlijezde. Aktivacija glukoneogeneze karakteristična je za vrijeme gladi, posta, dijeta s vrlo niskim prinosom ugljikohidrata ili velikog fizičkog napora. Ovaj metabolički put predviđa niz reakcija koje su egzoergonske (zahtijevaju utrošak energije), stoga se za vrijeme reakcija troše visokoenergetske molekule kao ATP i GTP. Gotovo se uvijek tijekom glukoneogeneze pojavljuje i ketoza. Pošto je ovaj proces jedan od osnovnih izvora glukoze u krvi, proizvedeni su i lijekovi, kao npr. metformin, koji inhibiraju glukoneogenezu i stimuliraju prijenos glukoze iz krvi u stanice. Ovi su lijekovi postali vrlo bitni za liječenje dijabetesa tipa 2.[3]
Preživači apsorbiraju ugljikohidrate iz hrane proizvedene tako da mikroorganizmi koji žive buragu razgrađuju celulozu iz prožvakanih biljaka. Kod preživača se, dakle, glukonegeneza neprestano odvija, nezavisno od gladi, fizičkog napora ili vrste prehrane.[4]
<ref>
oznaka; nije zadan tekst za izvor Beitz2004