Obrezivanje (latinizam cirkumcizija, od lat. circumcisio) je operacijski zahvat kojim se odstranjuje ili oštećuje dio spolnog organa, najčešće prepucij (kožica na vrhu penisa) od glavića. Obrezivanje je zahvat raširen među raznim narodima i kulturama diljem svijeta.
Najpoznatije je obrezivanje prepucija penisa koje se spominje u Bibliji, a provodilo se kao znak saveza između Jahve i Abrahama, odnosno Boga i Židova. Obavljalo se na muškom novorođenčetu koje je navršilo 8 dana. Ovaj oblik obrezivanja kod Židova kasnije su preuzeli kršćani (do 325. godine), kao i muslimani, kod kojih je poznat pod imenom 'sunet'. Obrezivanje muškaraca provodilo se (po Zelleru) na više načina, to su:
Obrezivanje nije prisutno samo kod Židova i Arapa, već i kršćana u ranom dobu kršćanstva, čak i danas u pojedinim afričkim državama. Razne vrste ovog običaja bile su prisutne i u velikim dijelovima Australije i nekim područjima Indonezije i Oceanije. Na ova dva posljednja mjesta javlja se nešto mlađa inačica, poznata kao incizija (incisio), urez u prednju kožicu. Kod Samoanaca se provodila incizija prepucija, a ovo su poznavali i na Celebesu, dok su njima znatno udaljeni Tatari (slučaj navodi Gmelin) provodili eksciziju (Excisio praeputii). Perforaciju prepucija poznavali su neki narodi u Kini i istočnom Turkistanu.
Razne vrste obrezivanja, ne računajući muslimanski sunet i židovsko obrezivanje dovode se u vezu s prelaskom iz dječjeg u svijet odraslih, odnosno pripadali su obredima inicijacija.
Godine 2016., udio obrezanih muškaraca u Hrvatskoj iznosio je 1,34%.[1]