República de Guatemala | |
Fáni | Skjaldarmerki |
Kjörorð: El País de la Eterna Primavera (spænska) Land hins eilífa vors | |
Þjóðsöngur: Himno Nacional de Guatemala | |
Höfuðborg | Gvatemalaborg |
Opinbert tungumál | spænska |
Stjórnarfar | Forsetaræði
|
Forseti | Bernardo Arévalo |
Sjálfstæði | |
• frá Spænska heimsveldinu | 15. september 1821 |
• frá Fyrsta mexíkóska keisaradæminu | 1. júlí 1823 |
• frá Sambandslýðveldi Mið-Ameríku | 17. apríl 1839 |
Flatarmál • Samtals • Vatn (%) |
105. sæti 108.889 km² 0,4 |
Mannfjöldi • Samtals (2021) • Þéttleiki byggðar |
69. sæti 17.608.483 129/km² |
VLF (KMJ) | áætl. 2022 |
• Samtals | 185,8 millj. dala (77. sæti) |
• Á mann | 9.931 dalir (121. sæti) |
VÞL (2021) | 0.627 (135. sæti) |
Gjaldmiðill | quetzal |
Tímabelti | UTC-6 |
Þjóðarlén | .gt |
Landsnúmer | +502 |
Gvatemala er land í Mið-Ameríku með landamæri að Mexíkó í norðri, Belís í norðaustri og Hondúras og El Salvador í suðaustri, og strönd við bæði Kyrrahaf og Karíbahaf. Höfuðborg Gvatemala heitir la Asunción en er betur þekkt sem Gvatemalaborg. Gvatemala er þekkt fyrir náttúrufegurð sína og gott kaffi. Þjóðarhljóðfæri Gvatemala er marimban.
Gvatemala var í miðju þess landsvæðis þar sem menningarsamfélag Maja stóð. Á 16. öld lögðu Spánverjar landið undir sig og gerðu það að hluta varakonungdæmisins Nýja-Spánar. Gvatemala fékk sjálfstæði frá Spáni og Mexíkó árið 1821. Árið 1823 varð landið hluti af Sambandslýðveldi Mið-Ameríku sem var leyst upp árið 1841.
Frá miðri 19. öld ríktu mikill óstöðugleiki og átök í Gvatemala. Frá því snemma á 20. öld var landið undir stjórn ýmissa einræðisherra sem nutu stuðnings United Fruit Company og ríkisstjórnar Bandaríkjanna. Árið 1944 var einræðisherranum Jorge Ubico steypt af stóli af herforingjum sem vildu koma á lýðræði, en það leiddi til 10 ára byltingar og umfangsmikilla félagslegra umbóta. Byltingin var brotin á bak aftur þegar Bandaríkin studdu herforingjastjórn til valda 1954 og komu á einræði á ný.[1] Frá 1960 til 1996 stóð blóðug borgarastyrjöld í landinu, þar sem stjórnarherinn framdi meðal annars þjóðarmorð gegn frumbyggjum Maja.[2][3][4] Friður var saminn að undirlagi Sameinuðu þjóðanna og eftir það hefur landið búið við hagvöxt og lýðræði, en glímir við vandamál tengd ójöfnuði, fátækt og glæpagengjum.
Rúmur helmingur íbúa Gvatemala eru Mestísar af blönduðum evrópskum og amerískum uppruna, en um 40% teljast til frumbyggja af ýmsum þjóðarbrotum Maja. Íbúar eru nú yfir 17 milljónir en voru aðeins 885.000 um aldamótin 1900. Gvatemala er því fjölmennasta land Mið-Ameríku og 11. fjölmennasta land Ameríku. Ójöfnuður er mikill og talið að um helmingur þjóðarinnar sé undir fátæktarmörkum. Vegna borgarastyrjaldarinnar 1960-1996 búa margir Gvatemalar utan landsins og peningasendingar brottfluttra íbúa eru stærsti stofn gjaldeyristekna í landinu.
Þekktust Gvatemalabúa utan landsteinana er án efa nóbelsverðlaunahafinn Rigoberta Menchú. Hún er þekkt fyrir að vekja athygli á stöðu frumbyggja í landinu, en á þeim frömdu stjórnvöld skipulegt þjóðarmorð í borgarastríðinu.