39 Laetitia

Vide etiam paginam discretivam: Laetitia.

39 Laetitia
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.1150565552115673
Axis semimaior	2.767648915625964 UA
perihelion	2.449212765359011 UA
aphelion	3.086085065892917 UA
Inclinatio orbitalis	10.38647176052336°
Longitudo nodi ascendentis	157.1621410876923°
Argumentum perihelii	209.3093780462499°
Anomalia media	293.9909842276894°
Periodus orbitalis	4.6044175320092 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm³
Periodus rotationis	5 h 8.280001 m
Classis spectralis	Tholen: S, SMASS: S
Magnitudo absoluta	6.10
Albedo	0.2869
De recognitione
Primus repertor	I. Chacornac
Repertum	die 8 Februarii 1856
Designationes aliae

39 Laetitia^[1] est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 6.10 monstrat. Die 8 Februarii 1856 ab Ioanne Chacornac in Observatorio Lutetiae versato repertus est.^[2] In iconographia numismatica Romana Laetitia, e qua asteroides appellatus est, fuit personificatio laetitiae seu hilaritatis popularis.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 39 Laetitia per dies 1682 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.77 et eccentricitatem 0.12, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.45, quam maxime unitatibus 3.09. Inclinatio orbitalis 10.39° reperiebatur, anomalia media 293.99°.