Alea (modus ludendi)

Vide etiam paginam discretivam: Alea.

*Els jugadors de daus* ('Aleatores'), pictura olearia a Simó Gómez anno 1874 facta.

Alea est modus ludendi temerarius et periculosus.^[1] Temerarius est, quod exitus ludi incertus est neque omnino quidem ex aleatoris sollertia pendet.^[2] Periculosus est, quod aliquid pretiosi, saepissime pecunia, in alea ponitur lucri causa damnique periculo, aeris alienum.

↑ Plaut. Curc. 355–356; Ovid. rem. 145–147, Pont. 4.2.41; Sen. benef. 7.16; Pers. 5.57.
↑ Constat aleam raro sollertiam lusoris poscere. In scaccorum ludo ingenium lusoris maximi momenti est, cum in nerdiludio de fortuna et sollertia agatur. Itaque nerdiludium scaccis aptius ad aleam esse videtur.

[1] Plaut. Curc. 355–356; Ovid. rem. 145–147, Pont. 4.2.41; Sen. benef. 7.16; Pers. 5.57.

[2] Constat aleam raro sollertiam lusoris poscere. In scaccorum ludo ingenium lusoris maximi momenti est, cum in nerdiludio de fortuna et sollertia agatur. Itaque nerdiludium scaccis aptius ad aleam esse videtur.

[1]

[2]

Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Alea (modus ludendi)

Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.