Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Diaconus

Sanctus Stephanus, unus e primis septem ecclesiae Christianae diaconis, dalmatica vestitus, librum evangelii et martyri palmam gestans, circa caput tres lapides; ex Ara Demidoff, ab Carolo Crivelli anno 1476 picta.

Diaconus[1] (Graece διάκονος, "minister"[2]) apud Christianos est quidam sacerdotis vel pastoris adiutor, cuius officium, sive clericum sive laicum, secundum ecclesiam variatur. In ecclesiis Catholica, Anglicana, Orthodoxa diaconus est minister ordinatus, clericus qui sacerdotem in celebratione liturgiae adiuvat. In aliquibus ecclesiis Protestantibus diaconus est laicus qui varias res ecclesiasticas curat. Mulier sic ministrans appellatur diaconissa vel diacona.[3]

Diaconi Christiani aliquoties in Novo Testamento commemorantur:

  1. Diāconus, -ī; aliquando diācō(n), -onis,
  2. Henricus Georgius Liddell et Robertus Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon (Oxoniae: Clarendon Press, 1889; ISBN 0-19-910206-6; Versio interretialis, inventum 18 Octobris 2007).
  3. C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press, Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre, Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "diaconissa"

Previous Page Next Page






Diakon ALS شماس Arabic ܡܫܡܫܢܐ ARC شماس ARZ Diáconu AST Дыякан BE Дякон Bulgarian পরিচারক Bengali/Bangla Diagon BR Đakon BS

Responsive image

Responsive image