Nebiim (prophetae) in Thanach | |
---|---|
prophetae priores | |
ספר יהושע | Liber Iosue |
ספר שופטים | Liber Iudicum |
ספר שמואל | Libri Samuelis |
ספר מלכים" | Libri Regum |
prophetae posteriores | |
יְשַׁעְיָהוּ | Liber Isaiae |
יִרְמְיָהוּ | Liber Ieremiae |
יְחֶזְקֵאל | Liber Ezechielis |
תרי עשׂר | Duodecim prophetae |
Ezechiel (Hebraice יְחֶזְקֵאל, Jəḥezqêl) fuit sacerdos et propheta, qui anno 598, postquam Nabuchodonosor II Hierosolyma expugnavit, una cum aliis Iudaeis in Babyloniam deportatus est. Nomen eius significat "Deus roborat". Ei liber eiusdem nominis (Prophetiae Ezechielis) in Vetere Testamento sive Thanach attribuitur, qui saeculo sexto per Captivitatem Babylonicam conscriptus sententias, visiones et actiones symbolicas prophetae complectitur.