Gustavus Mahler

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Gustavus Mahler

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 7 Iulii 1860; Kaliště, Kaliště
Obitus: 18 Maii 1911; Vindobona
Patria: Imperium Austriacum, Cisleitania

Familia

Genitores: Bernhard Mahler; Marie Herrmann
Coniunx: Alma Mahler-Werfel
Proles: Anna Mahler, Maria Anna Mahler

Memoria

Sepultura: Grinzing Cemetery

Gustavus Mahler (natus Kaliště u Humpolce Bohemiae die 7 Iulii 1860; mortuus die 18 Maii 1911 Vindobonae) fuit Austriacus recentioris aetatis Romantici compositor et unus ex magnis sui saeculi conductoribus orchestralibus. Compositiones eius Austro-Germanicam saeculi undevicensimi recentioris memoriam et modernismum saeculi vicensimi ineuntis conectebant. Vivus inlustrem statum ut conductor certe habebat, sed sua musica populo grata late factus est solum post tempora neglegentiae, quae interdictionem eius exsecutionis in multo Europae per aetatem Nazistam comprehendebant. Post 1945, hac musicá a novis audientibus sensim inventá et celebratá, Mahler factus est unus ex frequentissime exsecutis et discis divulgatis omnium compositorum — quem statum ipse saeculo vicensimo uno iam sustinet.

Humili loco natus, Mahler potestates musicas iuvenis monstravit. Suis studiis in Conservatorio Vindobonae anno 1878 confectis, proficientem locorum ducis orchestrae seriem in theatris operaticis Europae obtinebat, quorum ultimus, anno 1897, fuit director Theatri operatici aulici Vindobonensis. Decem Vindobonae annos, Mahler—qui se ab Iudaismo ad Catholicismum ut locum obtineret convertit—inimicitias oppugnationesque perpetuas ex diurnis antisemiticis sustinebat. Nihilominus, novitas artificiorum eiusque altitudo^? normarum exsecutionis existimationem eius confirmaverunt ut unus ex maximis operarum conductoribus, praecipue ut interpres ludorum scaenicorum Ricardi Wagner et Wolfgangi Mozart. Media aetate breviter fuit director Operae Metropolitanae et Orchestrae Philharmonicae Novi Eboraci.

Operum universitas sat parva est - multum enim suae vitae, musicam componebat solum per occasionem, usitate aetate, quod maximam partem conductor erat — et constat ex generibus symphoniarum et carminum, praeter unum quartetum clavile.^? Plurimae suae decem symphoniae sunt grandissima artificia, quorum nonnulla varios soloistis^? et choris et amplificatis copiis orchestralibus utuntur. Haec artificia primo exsecuta saepe erant res controversae, quae tarde populo iudicibusque grata factae sunt; exceptio fuit prima Symphoniae Octavae exsecutio elata, Monaci anno 1910 confecta. Proximi Mahler successores musici fuerunt compositores Scholae Vindobonensis Alterius, notissime Arnoldus Schoenberg, Albanus Berg, et Antonius Webern. Inter compositores medii et serioris saeculi vicensimi quos Mahler auctoritas musica movebat fuerunt Demetrius Szostakowicz et Beniaminus Britten. Honoris eius vitae operumque causa, Internationale Gustavi Mahler Institutum anno 1955 constitutum est.

Novem symphonias, inter eas, Symphonia sexta, Das Lied von der Erde et compluria carmina cyclica composuit. Orchestras Vindobonae et Novi Eboraci annos duxit; Wiener Staatsoper praefectus fuit. Multas suarum compositionum musicae aliorum compositorum adsimulavit, sicut Mozart, Wagner, et Bruckner.