"Ignoramus et ignorabimus" est praeceptum ab Aemilio du Bois-Reymond, physiologo Germanico, anno 1872 datum, quo de finibus cognitionis scientificae monuit. In libro enim Über die Grenzen des Naturerkennens ('De finibus scientiae naturae') inscripto ita docuit:[1]
Inquisitor rerum naturae, cum aenigmata mundi corporei sciscitatur, fortiter humilique animo "ignoramus" dicere iam dudum adsuevit. Cursum victorem iam factum respicientem fert conscientia tacita: ubi nunc ignorat, ibi saltem pro tempore noscere poterit et forsitan in futuro noverit. Materia et vis quid sint et quomodo ad cogitandum impellant, quaerentem ad iudicium multo difficilius faciendum se parare oportet: "Ignorabimus."