Li Bai

Li Bai

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 19 Maii 701; Suyab, Jiangyou
Obitus: 30 Novembris 762; Dangtu County
Patria: Domus Tang
Nomen nativum: 李白

Familia

Genitores: Li Ke;
Familia: Li clan of Longxi

Memoria

Sepultura: Tomb of Li Bai

Lǐ Bái (litteris Sinicis 李白^[1], 701–762), cognomento Taibai (Mandarinice 太白) et artis Qinglian Jushi (Mandarinice 青蓮居士), fuit poeta Sinicus, qui aetate domus Tang floruit. Locus nativitatis incertus manet, quibusdam in provincia Gansu quaerentibus, nonnullis in urbe ruinosa Suyab (Sui Ye) Kirgiziae hodiernae, ad Viam Sericariam iacente: ibi enim proavus in exsilium missus erat.

Ipse, primus habitus ex maximis poetis (alter Du Fu) Domus Tang, saepe aetatis aureae poesis Sinicae classicae appellatae, fuit poeta fecundus habilisque ad excogitandum, qui normas versificationis sui temporis extendit. Circa mille poemata exstantia ei tribuuntur,^[2] quorum triginta quattuor in Trecenta Poemata Tang anthologia populari comprehunduntur.

Quod ad vim et momentum historicum spectat, poesis Li Bai magni aestimatur ab eius tempore usque ad praesentem. Quae auctoritatem apud culturam Iaponicam et tantum Occidentalem per multa poemata conversa et adaptata attingit. Etiam celebratur poeta ob eius notiones Taoisticas et amorem potionum fortium.