Lingua Mansiensis мāньси лāтыӈ | |
---|---|
Taxinomia | Uralica Lingua Mansiensis |
Locutores | 938 (anno 2010) |
Sigla | 1 , 2 , 3 mns |
Status publicus | |
Officialis | Districtus Chanty-Mansiensis regionis Tumenensis |
Privata | Russia |
Litterae | Abecedarium Mansiense |
Scriptura | Cyrillica |
Procuratio | — |
Lingua Mansiensis[1][2] est una linguarum Ugricarum, quae ad ramum Finno-Ugricum linguarum Uralicarum pertinet. In districtu Chanty-Mansiensi regionis Tumenensis Russiae statu publico utitur. Circa mille hominum lingua Mansiensi loquuntur. Primi libri Mansienses, versiones Evangelii, Londinio (1868) et Helsingiae (1882) editi, necnon grammatica Petropolitana anni 1903, ad lectores non pervenerunt. Solum c. annum 1930 re vera scriptura inter Mansienses apparuit, sed non solum anno 1979 macronibus superpositis stabilita est. Scriptura est Cyrillica cum signis diacriticis non multis.