Lingua Slavica (vel Slavonica) Ecclesiastica erat lingua litteraria et sacra Slavica saeculis XI – XVIII. Originem suam ducit ex lingua Slavica Antiqua affecta a linguis vivis populorum, quae lingua illa utebantur. (Exsistebant variantes locales linguae huius: Slavica orientalis, Bulgaro-Macedonica, Croata Glagolitica, Bohemica, Romanica.) Lingua Slavica Ecclesiastica a his, qui ritum Romanum sequebantur, abecedario Glagolitico scribebatur[1], ab his autem qui Byzantinum, Cyrillico.
Lingua Slavica Ecclesiastica a lingua Slavonica Antiqua distinguitur, inter alia, semivocalibus Ъ, Ь scriptis, ut in antiqua, sed non amplius pronuntiatis.
Nunc lingua Slavica Ecclesiastica praesertim ab ecclesiis orthodoxis Slavicis adhibetur, raro tantum a catholicis ritus orientalis.