Lingua terrae[1], vel brevius lingua[2], est terrae pars harenosa, tenuis et perlonga, inter mare et sinum (lacunam vel limenem) sita. Thiniis saepe operta est. Lingua terrae ut paeninsula vel promunturium longitudinis incredibilis describi potest vel etiam ut isthmus imperfectus (nam fretum per eum vel ad finem eius tamen exsistit).