Linguae Indoiranicae

Linguae Indoiranicae
Situs:	Asia Australis et Media
Status:	divisio linguarum Indoeuropaearum
Divisiones:	Linguae Indicae Linguae Iranicae Linguae Nuristanae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Linguae Indoiranicae (pars familiae Indoeuropaeae) e linguis Indicis et Iranicis constant (una cum minore linguarum Nuristanarum grege). Satis constat inter has maiores divisiones multas similitudines et phonologicas et morphologicas esse.

Linguae Indoiranicae in tria aeva dividi solent:

• Linguae Indoiranicae antiquae: Lingua Vedica, Sanscrita, Persica antiqua, Avestana. Omnes morphologiam multipicem habent, quamquam iam nonnullae categoriae remotae sunt: Lingua Vedica format plusquamperfectum; coniunctivum et ceterae formae in Lingua Sanscrita desunt. Maxime lingua Persica antiqua formas verbi diluitur et periphrasticis substituitur.
• Linguae Medioindoiranicae: Linguae ut Palica, Pracriticae, Magadhi, Persica media. Remotio categoriarum progressa est. Exempli causa, Pali cognoscit modo unum tempus praeteriti, id est Aoristum.
• Linguae Neoindoiranicae: Linguae ut Hindi, Marathica, Persica. Structura synthetica est exigua. Manent paucae formae syntheticae; modus principalis coniugationis et declinationis est exstructio periphrasium.