Mons glacialis

Mons glacialis^[1] est corpus glaciei aliquando immane, ex aqua dulci et nive concretum, quod, ex mole aut dorso glaciali defracta, in aperto mari salso fluitat.^[2]^[3] Parva montium glacialium fragmenta dissolventia fremitores^? (Anglice "growlers") et frusta glacialia^? ("bergy bits") appellantur.^[4]^[5]

Montes glaciales qui e glaciariis nascuntur quae mare apertum obeunt, ut in Groenlandia, congeries enormes inaequalesque sunt. In Antarctica continente, dorsa glacialia e magnis tabularibusque montibus glacialibus defringuntur. Maximus mons glacialis notus fuit mons glacialis B-15A, qui e Pluteo Glaciali Rossiano anno 2000 diffissus est.

Maior montis glacialis pars sub superficie iacet; ergo locutio "cacumen montis glacialis" minorem significat maioris rei invisae partem. Montes glaciales periculum maritimum magni momenti aestimantur. RMS Titanic, navis anno 1912 demersa,^[6] Circitoribus Glaciei Internationalibus conditis anno 1914 magnopere profuit.

Postea in glaciem collectam congelare potest. Montes glaciales cum terra coniuncti "bancae glaciei"^? dicuntur. Cumulatio glaciei ex hac terra bancam producit, atque adeo ut montes frangantur efficit.