Noradinus (Saladini filius)

Noradinus^[1] sed nomine vero pleniori أبو الحسن نور الدين "الملك الأفضل" علي بن صلاح الدين يوسف ʾAbū al-Ḥasan Nūr al-Dīn al-Malik al-ʾAfḍal ʾAlī ben Ṣalāḥ al-Dīn Yūsuf (natus anno 1170; mortuus anno fere 1225) fuit filius natu maximus Saladini. Patre anno 1193 mortuo Noradinus Damasci regnavit; imperium patris totum usque ad annum 1196 direxit.

Noradinus, annum fere duodevicesimum agens, victor fuisse censetur Proelii de Cresson die 1 Maii 1187. Ibi Rogerius de Molendinis, magister Ordinis Hospitalariorum, cum permultis militibus interfectus est; Gerardus de Ridefort, magister Templariorum, effugit. Anno fere 1190 Noradinus adiuvisse dicitur Cruce signatis qui, Accone nuper a Mohammedanis capto, ibi per mare adierunt.^[2] Moses Maimonides medicus iuxta Noradinum meruit eoque opera duo dicavit.^[3]