Stilus, rarius graphium (Graece γραφίς, γραφεῖον), erat instrumentum scriptorium ferreum vel aeneum, quo in ceratis tabulis veteres scribebant, quod ab una parte acuminatum erat ad litteras formandas, ab altera obtusum et planum ad delendum, si opus esset, quod scriptum fuerat, et ceram rursus complanandam.[1]