Symphonia nona in D minore, op. 125, est compositio quattuor motuum Ludovici van Beethoven, Vindobonae die 7 Maii anno 1824 primum cantata. Postrema integra symphonia est a Beethoven scripta.[1]. Opus maxime clarum est ob motum quartum, quod chorum continet. Carmen huius cantus in motu finali est "oda ad gaudium" (Theodisce "An die Freude"), scriptum anno 1785 a Frederico Schiller, poeta Germanico.[2] Omnia fere folia a compositore ipso manu scripta in "Staatsbibliothek zu Berlin, Preußischer Kulturbesitz" custodiuntur. Ea digitalizata in interrete inspicere licet. Die 4 mensis Septembris 2001 haec symphonia in thesaurum "Memory of the World" (MOW, Latine memoria mundi) Consociationis Nationum recepta est.