Familia
Yuán Méi, litteris Sinicis 袁枚 (Hanchei die 25 Martii 1716 natus; mortuus Nanchini die 3 Ianuarii 1798), fuit pictor, poëta, et gastronomus aevi Cim. Auctor fuit Praeceptorum ex horto plenitudinis, anno 1796 divulgatorum; propter studia gastronomica unus e quattuor magnis ganeonibus Sinis celebratur.[1]
Anno 1739, gradu jinshi nacto, in academiam Hanlin receptus est linguae Mandshuricae tiro. Magistratus in quattuor pagis provinciae Jiangsuensis inter 1742 et 1748 missus est, erudito Yinjishan(en) favente. Deinde officiis publicis recusatis Nanchinum se retraxit ubi praedium ruinosum sibi reconstruebat quem "hortum plenitudinis" (隨園 Suiyuan) appellavit: unde magister Suiyuan nuncupatus erit. Ibi ab anno 1755 habitabat artesque picturae litterarumque et conviviorum colebat: patroni plures carmina ab eo composita prolixe remunerabantur. Circum se catervam discipularum poëtriarum congregavit; harum aliorumque poëtarum iuniorum opera edebat promovebatque; amicos litterarios frequentabat, inter quos Jiang Shiquan(en), Yao Nai(en), Cheng Jinfang(en). Collectio operum eius, primum anno 1775 edita, editionibus recentioribus aucta est.
Epitaphium sibi praescripsit: "Sepulcrum illius Yuan ab horto plenitudinis, aevo Qing. Per mille autumnos decemque milium generationes, erunt qui magno aestimabunt."[2]