Aajdingels

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

't Aajdingels, ouch wel bekind es Angelsaksisch, is de ajds bekinde fase vaan de Ingelse taol. Ze oontstoont in de viefden iew, naotot lui vaan drei Germaanse volker, de Angele, de Sakse en de Jutte, Groet-Brittannië binnevele. In de loup vaan de volgende iewe woorte de Angelsakse gekeerstend en kaome de versjèllende keuninkrieke oonder bewind vaan eine keuning (Alfred de Groete) in ei riek (Ingeland). In dezen tied kaom de Ingelse taol tot groete bleuj en woort 'n väölheid aon tekste gesjreve, boe-oonder ouch literaire. De bleuj vaan de Ingelse taol indegde abrup mèt d'n inval vaan de Normandiërs in 1066. Vaanaof toen naom 't Aajdfrans de dominante positie euver, en kós de volkstaol ziech oontwikkele tot 't Middelingels.

De Aajdingelse taol is allein door intensief studie es Ingels te herkinne. Ze kint nog 'n verbuiging in vief naomvalle, reste vaan 'nen dualis en vol vocaole ouch in neet-beklemtoende syllabes. De taol liekent sterk op 't Aajdfries en 't Aajdsaksisch (en in minder maote ouch op Aajdnederfrankisch, Aajdhoegduits en Aajdnoords), meh is in väöl opziechte awwerwètser es die allemaol; in feite is allein 't Gotisch, opgesjreve einen iew veur 't oontstoon vaan 't Ingels en drei iewe veur de ierste echte Aajdingelse tekste, nog archaïscher. Rillatief väöl lui, veural in 't Ingels taolgebeed, liere Aajdingels, zoewel op taolkundege es op lètterkundege grun.