Kepaleomagnetan

Kepaleomagnetan (Jawi: کڤاليومݢنيتن‎) ialah kajian rekod medan magnet Bumi dalam batu, enapan, atau bahan arkeologi. Mineral tertentu di dalam batu terkunci satu rekod arah dan keamatan medan magnet apabila membentuk. Rekod ini membekalkan maklumat kelakuan lampau medan magnet Bumi dan lokasi lampau plat tektonik. Rekod pembalikan geomagnetik terpelihara dalam jujukan batu gunung berapi dan enapan (magnetostratigrafi) membekalkan skala masa yang digunakan sebagai alat geokronologi.

Ahli kepaleomagnetan membawa pemulihan teori hanyutan benua dan transformasinya ke dalam tektonik plat. Laluan rayauan kutub ketara membekalkan bukti geofizik jelas pertama bagi hanyutan benua, manakala anomali magnet laut melakukan yang sama bagi perebakan dasar laut. Kepaleomagnetan terus meluaskan sejarah tektonik plat kempali pada masa lalu dan diguna pakai kepada gerakan serpihan benua, atau teran.

Kepaleomagnetan bergantung berat pada pembangunan baru dalam kemagnetan batu, yang seterusnya membekalkan asas bagi penggunaan baru kemagnetan. Hal ini termasuk biomagnetisme, fabrik magnet (digunakan sebagai penunjuk terikan di dalam batu dan tanah), dan kemagnetan persekitaran.