Kerajaan Melayu I | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
645–682 | |||||||||||
Ibu negara | Minanga | ||||||||||
Bahasa yang umum digunakan | Melayu Kuno, Sanskrit | ||||||||||
Agama | Buddha Vajrayana, Buddha Mahayana, Buddha Hinayana, Hindu Animisme | ||||||||||
Kerajaan | Monarki | ||||||||||
Maharaja | |||||||||||
Sejarah | |||||||||||
• Didirikan | 645 | ||||||||||
• Pencerobohan Sriwijaya | 682 | ||||||||||
|
Sebahagian daripada siri tentang |
---|
Sejarah Indonesia |
Portal Indonesia |
Sebahagian daripada siri tentang |
---|
Sejarah Malaysia |
Portal Malaysia |
Kerajaan Melayu (Jawi: كراجأن ملايو; juga dikenali sebagai Malayu; Dharmasraya; Cina tradisional: 末羅瑜國 ; pinyin: Mòluóyú Guó, sebutan dibina semula Bahasa Cina Pertengahan mat-la-yu kwok; bahasa Inggeris: Malay Kingdom )[1][2][3] adalah sebuah kerajaan Melayu Buddha yang berpusat di Sumatera dan terletak di kawasan Asia Tenggara.
Sumber-sumber utama untuk banyak maklumat mengenai kerajaan adalah Sejarah Baru Tang, dan memoir dari sami Buddha Yijing yang melawat pada tahun 671, dan menyatakan "diserap" oleh Srivijaya oleh 692, tetapi telah "dipisahkan" menjelang akhir abad kesebelas menurut Chao Jukua .[4]:79–80,83,142,179,184 Lokasi tepat kerajaan adalah subjek kajian di kalangan ahli sejarah. Satu teori ialah kerajaan telah ditubuhkan sekitar Jambi pada Sumatra, Indonesia, kira-kira 300 km di utara Palembang. Menurut teori ini, ia diasaskan oleh kumpulan etnik di kawasan sungai Batanghari dan pedagang emas dari pedalaman Minangkabau.[5] Teori ini dipertikaikan kerana lokasi geografi Jambi bercanggah dengan penjelasan oleh Yijing, yang secara jelas menyebut bahawa kerajaan itu terletak setengah jalan antara Ka-Cha (Kedah) dan Bogha (Palembang)".[2]
|coauthors=
(bantuan)