Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Teori kerelatifan
Teori kerelatifan, ataupun sekadar kerelatifan dalam ilmu fizik, lazimnya mencakupi dua teori oleh Albert Einstein, iaitu kerelatifan khas dan kerelatifan am.[1] (Istilah kerelatifan juga boleh digunakan dalam konteks suatu teori yang lebih lama, iaitu ketakberubahan Galileo.)
Antara konsep-konsep yang diperkenalkan oleh teori-teori kerelatifan adalah:
- Sukatan pelbagai kuantiti adalah relatif dengan halaju pemerhati. Khususnya, ruang dan masa boleh mengembang.
- Ruang masa: ruang dan masa haruslah dianggap sebagai bersama-sama dan saling relatif.
- Apapun, kelajuan cahaya tetap tidak berubah, iaitu sama bagi semua pemerhati.
Istilah "teori kerelatifan" adalah berasaskan ungkapan "teori relatif" (Jerman: Relativtheorie) yang digunakan oleh Max Planck pada tahun 1906, yang menekankan bagaimana teori itu menggunakan prinsip kerelatifan. Dalam ruangan perbincangan dalam naskhah yang sama, Alfred Bucherer buat julung kalinya menggunakan ungkapan "teori kerelatifan" (Jerman: Relativitätstheorie).[2][3]
- ^ Einstein A. (1916 (translation 1920)), , New York: H. Holt and Company Check date values in:
|year=(bantuan) - ^ Planck, Max (1906), "Die Kaufmannschen Messungen der Ablenkbarkeit der β-Strahlen in ihrer Bedeutung für die Dynamik der Elektronen (The Measurements of Kaufmann on the Deflectability of β-Rays in their Importance for the Dynamics of the Electrons)", Physikalische Zeitschrift, 7: 753–761
- ^ Miller, Arthur I. (1981), Albert Einstein's special theory of relativity. Emergence (1905) and early interpretation (1905–1911), Reading: Addison–Wesley, ISBN 0-201-04679-2
Previous Page Next Page
