Et Nederduuts is een groep West-Germaanse taelvariaanten die niet an de twiede Germaanse klaankverschoeving dielnumen hebben.
Nederduuts verwiest naor een drietal dialektgroepen, die mit westelik en oostelik an te duden binnen:
Et Ooldsaksisch is schreven vaastelegd vanof de 9e ieuw (Heliand). Sund de riffermaosie wun liekewel et Hoogduuts meer terrein. De anduding Nederduuts is in de laete 19e ieuw veur de in Nederlaand en Vlaanderen spreuken variëteiten in ongebruuk raekt.
Tot et Nederduuts wodden onder aandere de volgende dieldialekten rekend: et Bremerduuts en et West- en Oostfaals, et Nederfrankisch, et Nederprusisch en et Noord- en Oost-Fries. De Nederfrankische dialekten wodden vaeke niet meer tot et Nederduuts rekend, omdat ze grotendiels binnen et Nederlaanse (en Afrikaanse) taelgebied valen.
De woorden Diets en Duuts gaon terogge op et Germaanse theodisk en disse naeme wodde al deur de Franken bruukt as anduding van de Germaanse volkstael in tegenstelling tot et Latien van de karke (of de Romaanse dialekten die daoruut ontstaon weren).
Typisch is, dat de Nederlaanse Hervormde Karke tot 1816 nog officieel de Nederduuts Griffermeerde Karke hiette, en in Zuud-Afrika hiet et now nog zo.