Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Adaptieve optiek

Dit artikel gaat over adaptieve optiek, die automatisch corrigeert voor verstoringen door luchtturbulentie (seeing). Voor het corrigeren van vervormingen door bewegingen van de spiegel zelf, zie actieve optiek.
De telescoop Keck-2 op Mauna Kea (Hawaï) creëert een laservolgster ten behoeve van de adaptieve optiek.
Ook de Very Large Telescope (hier: de UT4) creëert een laservolgster.

Adaptieve optiek[1] (AO) is een techniek die de kwaliteit van optische systemen verbetert door het effect van bestaande, snel veranderende storingen – vooral atmosferische trillingen – zo goed mogelijk te reduceren resp. te compenseren. Deze techniek werd in de jaren 1970 voor militaire toepassingen ontwikkeld. Pas een kleine twintig jaar later werd deze techniek bij astronomische waarnemingen vanaf de aarde toegepast.[2]

  1. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Engels en Duits, maakt het Nederlands onderscheid tussen optica en optiek. De term optica slaat op het vakgebied, terwijl optiek naar de „hardware” (lenzen, spiegels, etc.) verwijst.
  2. (en) https://www.eso.org/public/teles-instr/technology/adaptive_optics.html Adaptive optics (ESO) (ingezien 22-08-2010). Gearchiveerd op 6 augustus 2013.

Previous Page Next Page