Antiferromagnetisme is een vorm van magnetisme die optreedt in materialen die ongepaarde spins bevatten waartussen die wisselwerkingen die deze spins in tegengestelde richting willen plaatsen sterker zijn dan de wisselwerkingen die de spins evenwijdig trachten te zetten.
Evenals bij ferromagnetisme, waar de krachtenverhouding tussen de twee typen wisselwerking precies andersom ligt, leidt de antiparallelle wisselwerking tot ordening van de magnetische momenten van de atomen. In tegenstelling tot ferromagneten hebben antiferromagneten geen spontaan magnetisch veld rond zich. Dit komt doordat in een ferromagneet de magnetische momenten van alle atomen even groot zijn. Als één of meerdere atomen namelijk een afwijkend magnetisch moment heeft, krijgt het totaal een magnetisch veld en is er sprake van ferrimagnetisme. De magnetische ordening zorgt er in dit geval voor dat de susceptibiliteit van het materiaal juist kleiner wordt dan het geval zou zijn zonder wisselwerking. De magnetische susceptibiliteit van antiferromagnetische materialen ligt tussen de en .