Arabisch اللغة العربية, al-luġatu ʾl-ʿarabīya | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | Algerije, Bahrein, Comoren, Djibouti, Egypte, Irak, Israël, Jemen, Jordanië, Qatar, Koeweit, Libanon, Libië, Marokko, Mauritanië, Oman, Palestina, Saoedi-Arabië, Soedan, Somalië, Somaliland, Syrië, Tsjaad, Tunesië, Verenigde Arabische Emiraten | |||
Sprekers | 380 miljoen | |||
Rang | 6 | |||
Taalfamilie | Afro-Aziatisch
| |||
Alfabet | Arabisch | |||
Officiële status | ||||
Officieel in | Algerije
Bahrein Comoren Djibouti Egypte Eritrea Irak Jemen Jordanië Qatar Koeweit Libanon Libië Marokko Mauritanië Oman Palestina Saoedi-Arabië Soedan Somalië Somaliland Syrië Tsjaad Tunesië Verenigde Arabische Emiraten Afrikaanse Unie Arabische Liga Islamitische Militaire Alliantie Organisatie voor Islamitische Samenwerking CCASG UAM Verenigde Naties | |||
Erkende minderheidstaal in | ||||
Taalcodes | ||||
ISO 639-1 | ar | |||
ISO 639-2 | ara | |||
ISO 639-3 | ara | |||
|
Arabisch (in het Arabisch: العربية, al ʿarabiyya, of soms kortweg عربي, arabi) is een Semitische taal die door ongeveer 380 miljoen mensen in verscheidene landen wordt gesproken.
De politieke, culturele en religieuze betekenis van de taal werd in 1973 officieel erkend door de Verenigde Naties. Het Arabisch werd toen de zesde taal van de VN naast het Mandarijn, Engels, Russisch, Frans en Spaans. De officiële taaldag van de Verenigde Naties voor het Arabisch wordt wereldwijd gevierd op 18 december.[2]
Veel belangrijke religieuze, mathematische, filosofische en astrologische werken zijn oorspronkelijk in het Arabisch geschreven.[bron?]
Arabisch wordt geschreven in het Arabische alfabet, een consonantschrift met 28 letters. Arabisch wordt van rechts naar links geschreven.[3]