Arbeidsovereenkomst (Nederland)

Een arbeidsovereenkomst is in Nederland een overeenkomst tussen een werknemer en een werkgever waarbij de werknemer in dienst van de werkgever, gedurende zekere tijd, enerzijds verplicht is om (persoonlijk) arbeid te verrichten en anderzijds de werkgever verplicht is loon aan de werknemer te betalen. Gemakshalve worden de kernelementen veelal aangeduid als (gedurende zekere tijd) arbeid, loon en gezag. De arbeidsovereenkomst is als een bijzondere overeenkomst sinds 1 april 1997 wettelijk geregeld in artikel 610 lid 1 van titel 10 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek.

Er bestaan verschillende bijzondere arbeidsverhoudingen met aanvullende of afwijkende wettelijke bepalingen. Voorbeelden hiervan zijn zeevarenden, geestelijken, profvoetballers, statutair bestuurders, oproepkrachten en uitzendkrachten.