Astrologie

Esoterie
Westerse esoterie
Esoterie in de klassieke oudheid
Esoterische vakgebieden Alchemie Occultisme Magie Astrologie Waarzeggerij Geomantiek Handlijnkunde Numerologie Tarot
Esoterische stromingen Antroposofie Christelijke theosofie Esoterisch christendom Gnosis Golden Dawn Hermetisme Iatrosofie Illuminisme Mysticisme Neoplatonisme Neopythagorisme New age New thought Pythagorisme Rozenkruisers Theosofie Vrijmetselarij
Esoterische teksten De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis De occulta philosophia libri tres Chaldeïsche orakelen Ephesia grammata Griekse magische papyri Grimoire Hermetica Merseburger toverspreuken Monas Hieroglyphica Nag Hammadigeschriften Orfica Picatrix Sibillijnse orakelen Theologie van de rekenkunde Theologia Platonica Turba philosophorum
Esoterici en onderzoekers Antoine Faivre Arturo Reghini Cecco d'Ascoli Giovanni Pico della Mirandola Giulio Camillo Hermes Trismegistus John Dee Julius Evola Marsilio Ficino Nicholas Goodrick-Clarke Plotinus Pythagoras Gilles Quispel Wouter Hanegraaff Kocku von Stuckrad
Portaal   Esoterie

Astrologie of sterrenwichelarij is een verzamelnaam voor ideeën over het veronderstelde verband tussen het lot van mensen en gebeurtenissen op aarde en de stand van de hemellichamen. Bij een astrologische analyse gaat het vooral om de plaatsen aan de hemel van de zon, de maan en de planeten, die in de Oudheid als “sterren” werden aangeduid, meestal tegen de achtergrond van de vaste sterren in de dierenriem.

Astrologie kan volgens wetenschappelijk onderzoek niet aangetoond worden,^[1] en wetenschappers wijzen astrologie algemeen af als pseudowetenschap.^[2][3]

Het is onduidelijk hoeveel mensen er in geloven.^[4] De meeste mensen kennen bijvoorbeeld volgens Kocku von Stuckrad^[5] wel hun astrologisch sterrenbeeld of ascendant, of raadplegen hun horoscoop regelmatig, maar degenen die zich diepgaander met astrologie bezighouden vormen slechts een kleine minderheid.^[6]

Astrologie werd al beoefend sinds in het 2e millennium v.Chr. en vindt zijn wortels in kalendersystemen die werden gebruikt om seizoensverschuivingen te voorspellen en om hemelse cycli te interpreteren. Westerse astrologie, een van de oudste astrologische tradities die nog in gebruik zijn, vond zijn oorsprong in Mesopotamië, vanwaar het zich verspreidde naar het oude Griekenland, Rome, de Arabische wereld en uiteindelijk Centraal- en West-Europa. Hedendaagse westerse astrologie wordt vaak geassocieerd met het maken van horoscopen zoals de geboortehoroscoop of de relatiehoroscoop.

1. ↑ Zie Manoj Komath: Testing astrology op JStor voor een overzicht van wetenschappelijk onderzoek naar de werking van astrologie.
2. ↑ (en) Science and Pseudo-Science. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Gearchiveerd op 9 oktober 2014. Geraadpleegd op 12 januari 2014.
3. ↑ (en) Astronomical Pseudo-Science: A Skeptic’s Resource List. Astronomical Society of the Pacific. Gearchiveerd op 15 september 2012. Geraadpleegd op 12 januari 2014.
4. ↑ (en) Campion, Nicholas, How many people actually believe in astrology?. The Conversation.
5. ↑ Geschichte der Astrologie hoofdstuk 4: 'Die heutige Situation'.
6. ↑ Geschichte der Astrologie hoofdstuk 5: Die Astrologie in der empirischen Sozialforschung.