Avidya is een Sanskriet woord voor 'onwetendheid', of het waanbeeld in het tijdelijke, persoonlijke 'zelf', dat voorkomt in hindoeïstische teksten als de Upanishads. Avidya is ook een boeddhistisch concept dat in de 'vier edele waarheden' voorkomt als wanbegrip van de aard van de realiteit. De term wordt ook gebruikt in het Jaïnisme.