Barbarijse zeerovers

De Barbarijse zeerovers waren Berberse Noord-Afrikaanse zeerovers die vooral in de zeventiende eeuw bekend stonden als de schrik van de Middellandse Zee. Ze opereerden vanuit Tripoli, Tunis en Algiers en vanuit havens in Marokko zoals Salé (Rabat). Doelwit waren onder andere rijke koopvaardijschepen die op de Middellandse Zee en op de Atlantische route naar Azië voeren. Hoewel de term 'zeerovers' voor de bedrijvers van deze activiteiten gangbaar is, zou de term 'kapers' meer op zijn plaats zijn. Het verschil is dat kapers, anders dan zeerovers, handelden met toestemming - zo niet in opdracht - van de overheid in hun land van herkomst. Deze kapers waren al actief ten tijde van de kruistochten en hun acties werden pas effectief gestopt in de eerste helft van de negentiende eeuw.

In de middeleeuwen waren moslimschepen op de Middellandse Zee het rijkst beladen en het vaakst slachtoffer. De christelijke Maltezer kapers waren tot ver in de 18e eeuw de tegenvoeters van de Barbarijse zeerovers en handelden in moslimslaven.