De buurtbus, ook wel wijkbus genoemd, is een in 1977 in Nederland ingevoerde vorm van openbaar vervoer, waarmee dunbevolkte gebieden of wijken volgens een vaste route en dienstregeling verbonden worden. Dit gebeurt meestal via een uurs- of twee-uursdienst. Om de exploitatiekosten laag te houden wordt de buurtbus gereden door vrijwilligers met een achtpersoonsbus. Deze kleine bus mag met rijbewijs B (personenauto) gereden worden. Als alle zitplaatsen bezet zijn kan er niemand meer mee, want wettelijk is bepaald dat er geen staanplaatsen zijn. Wie er nog bij de halte staat te wachten moet op de volgende bus wachten. Wanneer de capaciteit niet toereikend blijkt, worden bepaalde ritten met een grote streekbus gereden of wordt een extra achtpersoonsbus ingezet. In de praktijk komt het voor dat reizigers alsnog worden meegenomen, waarbij deze op de grond dienen plaats te nemen.
Gedurende de bestrijding van de coronacrisis in Nederland werd een groot deel van de buurtbusdiensten in maart 2020 gestaakt. De bussen werden aanvankelijk niet ingezet omdat ze nog niet coronaproof ingericht kunnen worden. Op een deel van de lijnen zijn reguliere streekbussen ingezet. Een ander deel is vervangen door andere vormen van kleinschalig vervoer. In de loop van 2020 of 2021 is de dienstverlening hervat.