C.S. Peirce | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Naam | Charles Sanders Peirce | |||
Geboren | Cambridge (Massachusetts), 10 september 1839 | |||
Overleden | Milford (Pennsylvania), 19 april 1914 | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Functie | filosoof, logicus, chemicus | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Discipline | logica, kennistheorie, metafysica, taalfilosofie, wetenschapsfilosofie | |||
Tijdperk | hedendaagse filosofie | |||
Stroming | pragmatisme, semiotiek | |||
Belangrijkste ideeën | pragmatic maxim, abductie, semiotiek | |||
Beïnvloed door | Aristoteles, Immanuel Kant | |||
Beïnvloedde | pragmatisme, Frank Ramsey, Ernst Schröder, Karl Popper, Karl-Otto Apel, Susan Haack, Jürgen Habermas | |||
Levensbeschouwing | theïst | |||
|
Charles Sanders Peirce (spreek uit: [ˈpɜrs][1]), vaak afgekort als C.S. Peirce (Cambridge (Massachusetts), 10 september 1839 – Milford (Pennsylvania), 19 april 1914) was een Amerikaanse wetenschapper, filosoof en semioticus. Hij leverde diverse bijdragen aan de logica, filosofie en wiskunde. Peirce wordt beschouwd als de stichter van het pragmatisme en de grondlegger van de moderne semiotiek. De filosoof Paul Weiss noemde Peirce "the most original and versatile of American philosophers and America's greatest logician".[2] Bertrand Russell stelde: "Zonder twijfel [...] was hij een van de origineelste denkers van de late negentiende eeuw, en zeker de grootste Amerikaanse denker aller tijden."[3] Ook Karl Popper zag hem als "een van de grootste filosofen aller tijden".[4] Verder gold de Vlaamse professor André Vandenbunder als een kenner van het werk van Peirce.[5]
Ondanks dat Peirce op verscheidene vlakken waaronder wiskunde, statistiek, filosofie vele bijdragen heeft geleverd, zag hij zichzelf voornamelijk en vooral als logicus. Hij heeft dan ook vele bijdragen aan de logica gedaan, hoewel wel moet opgemerkt worden dat in zijn tijd vakgebieden, die nu onder de termen epistemologie en wetenschapsfilosofie bekendstaan, nog tot de logica werden gerekend. Bekend is bijvoorbeeld zijn these van het fallibilisme. Logica was in de ogen van Peirce ook de formele versie van de semiotiek. Daarnaast ontdekte hij in 1886 dat logische operaties konden worden uitgevoerd door middel van elektrische schakelingen, hetzelfde idee dat later gebruikt werd in de productie van digitale computers.[6] Voorts is zijn werk relevant voor vele andere disciplines, zoals de astronomie, metrologie, geodesie, wetenschapsfilosofie en wetenschapsgeschiedenis, taalkunde, wiskundige economie en psychologie.