Claudespiegel

Een Claudespiegel, in het Frans miroir de Claude of miroir noir, ook wel claudeglas genoemd, is een voorwerp waarmee in de 18e eeuw kunstenaars werkten in de stijl van de Franse schilder Claude Lorrain (ca. 1600 - 1682). Het was een draagbare spiegel, enigszins gebold, met een zwarte ondergrond. Als je met de rug naar een te bewonderen landschap stond, zag je in de spiegel een breed panorama van grote lijnen, weinig details en geflatteerde kleuren. Schilders maar ook toeristen gebruikten de Claudespiegel om de natuur te bekijken zoals ze hem graag wilden zien.^[1]

Het gebruik van een Claudespiegel staat centraal in de roman In het Zwart van de spiegel (2018) van Peter Delpeut.^[2]

1. ↑ Kuiper, Stefan, "Wie eenmaal een landschap heeft gezien in een 18de-eeuwse Claudespiegel, wil méér", De Volkskrant, 22 april 2021. Gearchiveerd op 30 juni 2022.,
2. ↑ Wolf, de, Joke, "‘In het zwart van de spiegel’ is geen hedendaagse roman", Trouw, 25 november 2018. Gearchiveerd op 2 februari 2023.