Crypten van de Sint-Servaasbasiliek | ||||
---|---|---|---|---|
Een van de vier crypten: de vieringscrypte gezien naar het oosten
| ||||
Plaats | Maastricht, Henric van Veldekeplein | |||
Gewijd aan | San Salvator, Sint-Petrus, Sint-Gertrudis[1] | |||
Coördinaten | 50° 51′ NB, 5° 41′ OL | |||
Gebouwd in | ca. 975-1039 | |||
Uitbreiding(en) | ca. 1050-86 | |||
Gesloopt in | 1811-12 (vieringscrypte en kleine crypte; herbouwd in 1881) | |||
Begraafplaats | Sint-Servaas | |||
Architectuur | ||||
Bouwmateriaal | kolenzandsteen, Limburgse mergel | |||
Stijlperiode | romaans | |||
Afbeeldingen | ||||
"Plattegrond van de krochten" (P. Cuypers?, ca. 1880).
De datering van sommige bouwdelen ("bouw van Monulphus") is onjuist | ||||
|
De crypten van de Sint-Servaasbasiliek zijn een viertal ondergrondse krochten of crypten uit de late tiende en elfde eeuw in de Sint-Servaasbasiliek in de Nederlandse stad Maastricht. De oorsprong van de oudste crypte, die van Sint-Servaas, ligt bij het vermeende graf van de heilige uit de vierde eeuw.