Cultuurkritiek is kritiek op cultuur. Dit kan holistische cultuurkritiek zijn, men vat dan de cultuur als eenduidig en eenvormig op. Deze benadering is sterk positivistisch. Cultuurkritiek kan daarentegen ook commentaar leveren op een aspect van een cultuur. Aan de persoonlijke invulling die men aan de cultuurkritiek geeft ligt een wetenschapsfilosofie, levensovertuiging of visie op kunst ten grondslag. De criticus opereert vanuit een subjectief kader. Positivistische, relativistische, egalitaire, elitaire, religieuze, anarchistische of darwinistische overtuigingen kunnen daarin een rol spelen. Behalve dit onderscheid in uitwisselbare denkkaders, die in allerlei combinaties voor kunnen komen, is er het meer fundamentele onderscheid te maken tussen actieve en reactieve cultuurkritiek.