Donald Davidson | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Donald Herbert Davidson | |||
Geboren | 6 maart 1917 | |||
Overleden | 30 augustus 2003 | |||
Nationaliteit(en) | ![]() | |||
Beroep(en) | filosoof | |||
Bekend van | anomaal monisme | |||
|
Donald Herbert Davidson (Springfield, Massachusetts, 6 maart 1917 – Berkeley, 30 augustus 2003) was een Amerikaans filosoof en hoogleraar filosofie. Hij was verbonden met de Stanford Universiteit, Rockefeller Universiteit, Princeton-universiteit en University of Chicago waarna hij vanaf 1981 tot 2003 professor was aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Hij is vooral bekend voor zijn charismatische persoonlijkheid en zijn diepgaande en ingewikkelde gedachtegangen.[1]
Zijn werk is vanaf de jaren zestig invloedrijk geweest in verscheidene filosofische vakgebieden, waarbij onderwerpen op het gebied van de Filosofie van de geest en de taalfilosofie centraal stonden. Davidson is een analytisch filosoof en het leeuwendeel van zijn invloed bevindt zich dan ook in deze traditie, hoewel hij ook aandacht kreeg op het continent, voornamelijk op gebied van de literatuurwetenschap en gerelateerde vakgebieden.[2]