Ecosysteemdienst

Een ecosysteemdienst is een 'dienst' die door een gezond ecosysteem aan mensen wordt 'geleverd'.^[1][2] Het betreft het 'verstrekken' van een grondstof door een ecosysteem (bijvoorbeeld drinkwater), een regulerende dienst (bijvoorbeeld bestuiving van gewassen), een culturele dienst (bijvoorbeeld gelegenheid geven tot recreatie) of een dienst die de voorgaande diensten ondersteunt (bijvoorbeeld de kringloop van voedingsstoffen in een ecosysteem). Met name landbouwgebieden, bossen, graslanden, oppervlaktewateren en zeeën spelen een belangrijke rol in het leveren van ecosysteemdiensten.

Hoewel wetenschappers en milieuactivisten al decennia het belang van ecosysteemdiensten voor de mens benadrukken, zij het vaak onder andere namen, werd het concept pas begin jaren 2000 gepopulariseerd. Het begrip 'ecosysteemdienst' is identiek aan het oudere begrip 'functie van natuur' en verwant aan het begrip natuurlijke hulpbron. Dit laatste begrip is echter breder, er worden ook (niet-duurzame) grondstoffen als aardolie en steenkool onder verstaan, en smaller, bijvoorbeeld omdat natuur als bron voor recreatie, cultuur er doorgaans niet mee wordt bedoeld.

1. ↑ Study of Critical Environmental Problems (SCEP). 1970. Man’s Impact on the Global Environment. MIT Press, Cambridge. 319pp.
2. ↑ Denkmodel mens-omgeving. Globaal Ecologisch Model. Naar: E. van der Maarel en P. Dauvellier (1978) Naar een Globaal Ecologisch Model voor de ruimtelijke ontwikkeling van Nederland'