Friedrich August Hayek | ||
---|---|---|
8 mei 1899 – 23 maart 1992 | ||
Friedrich Hayek
| ||
Geboorteland | Oostenrijk | |
Geboorteplaats | Wenen | |
Plaats van overlijden | Freiburg im Breisgau | |
Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie | ||
In | 1974 | |
Samen met | Gunnar Myrdal | |
Voorgangers | Wassily Leontief | |
Opvolgers | Leonid Kantorovich Tjalling Koopmans |
Friedrich August (tot 1919 von) Hayek (Wenen, 8 mei 1899 – Freiburg im Breisgau, 23 maart 1992) was een Oostenrijks econoom en politiek filosoof. Hij geldt als een van de belangrijkste liberale denkers van de twintigste eeuw en wordt door critici gezien als de voornaamste inspirator van het zogenaamde 'neoliberalisme', hoewel hij zichzelf liever als klassiek liberaal of "old Whig" afficheerde[1]
Zijn economisch werk spitst zich op in uiteenzettingen over hoe een markt door prijsvorming informatie aan haar deelnemers verschaft en hoe planeconomieën deze informatieverspreiding verhinderen. Alhoewel Hayek gerekend wordt tot de Oostenrijkse School, zijn er op belangrijke punten ook verschillen met bijvoorbeeld zijn leraar Ludwig von Mises. In zijn filosofische werken raakte Hayek op verschillende punten het werk van zijn vriend Karl Popper.
In 1974 won hij de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie, tegelijk met ideologisch opponent Gunnar Myrdal. In 1991 ontving Hayek de Amerikaanse Presidential Medal of Freedom, uitgereikt door toenmalig president George Bush.
De militaire juntas van Augusto Pinochet in Chili en Jorge Videla in Argentinië waren pioniers in de toepassing van de economische theorieën van Friedrich Hayek.[2]