Galblaas

Galblaas
Vesica biliaris
Galblaas
Lever en galblaas gezien vanaf de rug
Synoniemen
Latijn	Vesica fellea[1] Vesica fellis[2][3] Vesica biliaris[1] Vesica biliaria[4] Vesicula fellis[5][6][4] Vesicula bilis[7][8] Fel[9][7] Vasculum bilis[7][8] Vesicula bilis flavae[7][8] Vesicula biliaria[8] Folliculus fellis[6][7] Folliculus felleus[8] Folliculus bilis[8] Cholecystis[10][11][12] Cystis choledochus[4] Cystis fellea[4] Bursa cholerae citrinae[8] Chistis[8] Chistis fellis[8]
Oudgrieks	Κύστις χοληδόχος[7][13] Χοληδόχος[7][13]
Gegevens
Orgaanstelsel	Spijsverteringsstelsel
Portaal    Biologie

De galblaas of vesica biliaris^[1] is een peervormig hol orgaan dat aan de rechterkant van het lichaam, achter (dat wil zeggen meer naar binnen) en onder de lever ligt. Het orgaan is verbonden met de lever via de galbuis. De galblaas slaat de gal op, die wordt afgescheiden via de centrale galgang of ductus choledochus naar de darm als vethoudend voedsel de darm binnenkomt. Gal bevat stoffen die vet tot heel kleine vetdruppels in een waterige oplossing kunnen verdelen (emulgeren). Door deze oppervlaktevergroting kan vet gemakkelijker door de enzymen verteerd worden. De galblaas vormt een reservoir voor de galvloeistof die door de lever is geproduceerd. De galblaas heeft een wateronttrekkende werking op de gal die zodoende wordt ingedikt en een typische groene kleur krijgt. De hoeveelheid gal die naar de darm wordt afgevoerd is afhankelijk van de hoeveelheid te verteren vet in de darm.

Niet alle zoogdieren hebben een galblaas. De rat bijvoorbeeld heeft geen gespecialiseerd orgaan voor de opslag van gal. Daarom juist zijn ratten zulke geliefde proefdieren in de biochemie: ze verteren veel directer, en zij kunnen niet braken.

1. ↑ ^{a b c} Federative Committee on Anatomical Terminology (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
2. ↑ Triepel, H. (1908). Memorial on the anatomical nomenclature of the anatomical society. In A. Rose (Ed.), Medical Greek. Collection of papers on medical onomatology and a grammatical guide to learn modern Greek (pp. 176-193). New York: Peri Hellados publication office.
3. ↑ Triepel, H. (1927). Die anatomischen Namen. Ihre Ableitung und Aussprache. Anhang: Biographische Notizen.(Elfte Auflage). München: Verlag von J.F. Bergmann.
4. ↑ ^{a b c d} Dunglison, R. (1856). ‘’Medical lexicon. A dictionary of medical science.’’ (13th edition).Philadelphia: Blanchard and Lea.
5. ↑ Kiliaan, C. (1599/1972). Etymologicum Teutonicae Linguae. (ed. F. Claes s.j.). Den Haag: Mouton.
6. ↑ ^{a b} Castelli, B. & Bruno, J.P (1713). Lexicon medicum Graeco-Latinum. Leipzig: F. Thomas
7. ↑ ^{a b c d e f g} Schreger, C.H.Th.(1805). Synonymia anatomica. Synonymik der anatomischen Nomenclatur. Fürth: im Bureau für Literatur.
8. ↑ ^{a b c d e f g h i} Fonahn, A. (1922). ‘’Arabic and Latin anatomical terminology. Chiefly from the Middle Ages.’’ Kristiania: Jacob Dybwad.
9. ↑ Lewis, C.T. & Short, C. (1879). A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary. Oxford: Clarendon Press.
10. ↑ Kraus, L.A. (1844). Kritisch-etymologisches medicinisches Lexikon (Dritte Auflage). Göttingen: Verlag der Deuerlich- und Dieterichschen Buchhandlung.
11. ↑ Siebenhaar, F.J. (1850). Terminologisches Wörterbuch der medicinischen Wissenschaften. (Zweite Auflage). Leipzig: Arnoldische Buchhandlung.
12. ↑ Gabler, E. & Winkler, T.C. (1881). Latijnsch-Hollandsch woordenboek over de geneeskunde en de natuurkundige wetenschappen. (Tweede druk). Leiden: A.W. Sijthoff.
13. ↑ ^{a b} Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.