Gotische Oorlog (535-554)

Gotische Oorlog
Onderdeel van de heroveringen van Justinianus I
Veldslag tussen de Byzantijnen en Ostrogoten
Datum	535 – 554
Locatie	Italië en Dalmatië
Resultaat	Byzantijnse pyrrusoverwinning
Territoriale veranderingen	De Byzantijnen veroveren Italië
Strijdende partijen
Byzantijnse Rijk Ostrogoten, Franken
Leiders en commandanten
Belisarius, Mundus, Constantianus, Narses, Germanus, Liberius Theodahad, Witiges, Ildibad, Erarik, Totila, Teia

De Gotische Oorlog (535 – 554) was een meerjarige oorlog tussen de Byzantijnen (Romeinen) en de Ostrogoten die voornamelijk in Italië werd uitgevochten, maar ook in omringende gebieden zoals Dalmatië, Sardinië en Corsica. De oorlog kan in twee periodes verdeeld worden. De eerste (535-540) eindigde met de inname van Ravenna en de vrijwel totale herovering van Italië door de Byzantijnen. De tweede periode ving aan in 541 en duurde tot 553) door een opstand van de Goten onder leiding van Totila. De oorlog einde pas na een bittere en langdurige strijd waarin de Goten uiteindelijk werden verslagen door de Byzantijnse generaal Narses, die ook de Frankische-Alemannische invasie van 554 had teruggeslagen. Enkele steden in het noorden van Italië hielden het echter nog vol tot in de vroege jaren 560.

De oorlog was begonnen met een poging van Justinianus I om Italië te veroveren. Vanwege de langdurigheid van het conflict was Italië tegen het einde verwoest en ontvolkt en was de Byzantijnse schatkist zo goed als leeg. Deze overwinning van de Byzantijnen werd weer grotendeels tenietgedaan toen de Longobarden in 568 Italië binnenvielen.