Grigori Raspoetin | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Raspoetin in 1916
| ||||
Religie | Russisch-Orthodoxe Kerk | |||
Stroming | Oosters-orthodox | |||
Echte naam | Grigori Jefimovitsj Raspoetin, Григорий Ефимович Распутин | |||
Geboortedatum | 21 januari 1869 | |||
Geboorteplaats | Pokrovskoje, Keizerrijk Rusland | |||
Sterfdatum | 30 december 1916 | |||
Sterfplaats | Petrograd, Keizerrijk Rusland | |||
Spiritueel ambt | ||||
Ambt | starets in wording | |||
Andere ambten | gebedsgenezer, boer, adviseur, pelgrim | |||
|
Grigori Jefimovitsj Raspoetin (Russisch: Григорий Ефимович Распутин), (Pokrovskoje, 21 januari [O.S. 9 januari] 1869 - Petrograd, 30 december [O.S. 17 december] 1916) was een Russische starets in wording. Beter is het om hem een strannik (een rondreizende pelgrim) te noemen. Hij kwam aan het hof van de tsaar Nicolaas II van Rusland als geestelijk leidsman.[bron?] Twee jaar later werd hij uitgenodigd als gebedsgenezer voor zijn zoon, de tsarevitsj Aleksej Nikolajevitsj van Rusland, die aan hemofilie leed. Raspoetin boekte daarmee opvallend succes. Hij verwierf de genegenheid van de tsarina Alexandra Fjodorovna, die hem als redder van haar zoon zag. Nadat de tsaar zich in augustus 1915 als opperbevelhebber naar het front had begeven, begon hij zich in te laten met de Russische staatsaangelegenheden.[bron?] Raspoetin werd na een jaar zowel door rechtse als linkse krachten in de politiek gezien als de oorzaak van de penibele toestand in het keizerlijke Rusland. Eind december 1916 werd hij door monarchisten, gevreesd door zijn invloed op de tsarina en het beleid van de tsaar, gedood door middel van verschillende pistoolschoten.