HMS Raleigh (1919)

HMS Raleigh
Raleigh in de haven van Vancouver (Brits-Columbia)
Overzicht
Type	Zware kruisers
Klasse	Hawkinsklasse
Naamsein	Raleigh
Naamgever	Walter Raleigh
Geschiedenis
Werf	William Beardmore and Company (Dalmuir)
Kiellegging	9 december 1915
Tewaterlating	28 augustus 1919
In dienst gesteld	juli 1921
Uit dienst gesteld	8 augustus 1922 (schipbreuk)
Status	Vernietigd (1926), wrak op duikbare diepte
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing	9.910 t
Lengte	184,4 m
Breedte	19,8 m
Diepgang	5,9 m
Bemanning	500
Techniek en uitrusting
Aandrijving	vier stoomturbines vier aandrijfassen
Machinevermogen	52.000 kW
Snelheid	31 knopen (~57 km/h)
Bewapening	7 × 191 mm kanon 6 × 76 mm low angle-kanonnen 4 x 76 mm luchtafweerskanonnen 2 x 40 mm luchtafweerskanonnen 6 × 533 mm torpedobuizen
Pantser	gordel: 38–76 mm dek: 25–38 mm geschuttorens: 25 mm
Het scheepswrak van de HMS Raleigh ter hoogte van Point Amour (augustus 1922)
Portaal    Marine

HMS Raleigh was een van de vijf zware kruisers van de Hawkinsklasse gebouwd voor de Royal Navy tijdens de Eerste Wereldoorlog, al was het schip pas klaar in 1921. Ze was bij haar indienstneming toegewezen aan het North America and West Indies Station waar ze vaak als vlaggenschip fungeerde.

Na in 1921–22 verschillende havens in de Caraïbische Zee, Golf van Mexico en aan beide kusten van de Verenigde Staten en Canada bezocht te hebben, liep de Raleigh in augustus 1922 aan de grond in het Dominion Newfoundland. Daarbij lieten 12 bemanningsleden het leven.

Het marineschip kon ter plaatse gedeeltelijk geborgen worden en werd in 1926 met explosieven vernietigd, al is een deel van het wrak overgebleven in het erg ondiepe water bij Point Amour.